Verslag Vegas: Dag 7

Das ook wat. Ik word wakker met het gevoel dat het weer eens half elf kan zijn, en zie daar, het is half elf. Vanaf 04:00 zijn dat een ongehoorde 6,5 uur slaap. Ik heb alleen Peltinho (alleen, god zij dank) nog even “thuis” horen komen rond zessen. Mooi moment om een ritme te vinden zo op de laatste dag.

Niets nieuws onder het aangename zonnetje. Beetje douchen, bijkans flauwvallen. The works. Het is gewoon alweer onze laatste echte dag in Vegas. Beetje shoppen, dan maar. Als we met ons vieren weer richting de Subway trekken komen we toch tot de conclusie dat de Subway zijn taak heeft gedaan deze week. Goed is goed. Tijd voor een ander ontbijtje, of lunch, dat is maar hoe je het bekijkt. Alleen vier flesjes OJ laten een Subway bediende verbouwereerd achter.

Enfin, we hebben een hoop dingen gedaan en gezien, nu nog even de puntjes op de ï zetten. We vragen de taxichauffeur of die ons naar het bekende “Welcome to fabulous Las Vegas” sign wil brengen en een foto wil maken. Zo gezegd, zo gedaan. De zon schijnt weer lekker wat ons op de foto gezichten doet trekken alsof we met schoonmoeder een dagje moeten gaan kienen.

Na de fotoshoot laten we ons afzetten bij het Rio. Ik wil namelijk dat WSOP winkeltje wel eens van binnen bekijken. Laatste keer dat we hier waren kocht Iebus vijf minuten eerder nog sokken dus om te stellen dat we toen geheel nuchter waren is overdreven. Geen idee meer waar ze dat winkeltje verstopt hadden. De sportsbook hebben we wel weer zo gevonden en dus staat Iebus al weer vlotjes een aan dollars achter op paardjes vandaag. Hij is er klaar mee.

Eten. We nemen een kijkje in de Deli naast de sportbook waar een puike Ceasar Salade op de foto staat. We bestellen er vier. De salade is fantastisch. Echt. Zelden vertoont. Wat een legendarisch goede salade was dat. Dat ik (ik ben een 20 centimeter te kort voor mijn gewicht) nog ooit een salade zou lopen promoten. Voor de toekomstige Vegas gangers; go there!

We vinden het WSOP winkeltje en ik koop zo’n bloedgeile rooie Hooded WSOP Sweater en wat andere snuisterijen voor we bij een of andere foute giftshop naar binnen sluipen voor standaard Vegas meuk als mokken, petten, posters en ander soort broddelwerk. Iebus en Bozzie willen nog naar de Mall dus daar laten we ons afzetten. En mall is een mall in mijn ogen. Gelukkig zijn Iebus & Bozzie snel klaar met kleren kopen terwijl Peltje & ik ons niet te zuinig vergapen aan de spectaculair mooie dame bij een make-up standje.

Snel terug naar CC om de rotzooi te dumpen en snel de taxi in om de week Downtown af te gaan sluiten. We laten ons afzetten bij de Binions rond de klok van vieren en eten wat aan de snackbar waar je weer bijna gratis gewoon goed kan eten. Als je lid bent van de Binions club krijg je ook nog eens $2,- per uur als cash zit te spelen op je playerscard. Verder heb je in Vegas bij elk Casino Freerolls. Als je een bepaald aantal uren speelt kwalificeer je voor een Freeroll. Wie denkt dat zoiets om mietige prijsjes gaat heeft het mis. Zelfs in dat vlooiennest van CC heb je een wekelijkse $3.000,- Freeroll. Daarvoor hoef je “maar” 15 uur met dat trailerpark trash te kaarten. Afgelopen zaterdag zagen we nog geen 20 man voor dit ding aanschuiven. In de Binions moet je 25 uur grinden en mag meedoen aan de maandelijks $50.000,- Freeroll met een gegarandeerde eerste prijs van $15.000,-. Toen wij afgelopen maandag ongenadig hard Corona’s zaten te downen was de maandelijkse Freeroll. 325 van de 1000 qualifiers kwamen opdagen. In het Red Rock casino is er zelfs een $300.000,- Freeroll voor 50 uurtjes kaarten. Aan poker wordt geen flikker verdiend hier in Vegas, onmogelijk.

We wilden graag het 18:00 toernooi spelen wat een superstructuur heeft voor $125,-. Beginnen met 200BB en na drie levels van 20 minuten worden deze een half uur. We hebben nog even en bekijken dus nog wat Casino’s. Onder andere Fremont (Sam Boyd) Casino en het Fitzgerald. Iebus was klaar met gokken op paarden maar wat doe je dan al in het Fremont plotseling op windhonden kunt betten. Precies. Een paar tientjes later zijn honden ook kudtbeesten, zoveel is duidelijk.

Terug in de Binions schiet me plotseling te binnen dat ik nog het zwembad wil zien op het dak. Normaal is Peltinho de poolspotter maar als je “The Biggest game in Town” en “Positively fifth street” gelezen heb moet je natuurlijk even de Alvarez klok zien. Kenners weten waarover ik spreek. No such luck. De pool is nog gesloten.

We beginnen aan het toernooi en ik heb s’middags al aangegeven dat ik dit ding ga shippen. Zo’n 40 poppetjes willen wel het tegendeel bewijzen. De tafel is (zoals standaard in de Vegas low limit scene) weak tight en schakel dus al heel snel een tandje bij. Ik 3 barrel zo’n beetje alles wat los en vast zit en ben dan ook niet blij als ik aan het begin van level twee al verplaatst wordt. Ik heb inmiddels wel als 15K van mijn 10K gemaakt dus dat kon slechter in 20 minuten.

Aan mijn nieuwe tafel neem ik geen gas terug en ik speel 18K als aan het einde van level twee een gare hand plaatsvindt. UTG+1 raised naar 300 (blinds 50/100), MP called en ik call op de button met AJd. Beide blinds callen en we zien met zijn vijven een 467 flop met twee diamonds. Mooi. SB bet pot (1500), BB called, UTG+1 called en MP gaat all-in voor 7K. Enne? WTF. Ik denk eerst instafold maar er zit natuurlijk al een ton in pot. Ik zoek even uit wie me het meest schade kan berokkenen en dat is de SB met een 13K. SB bette hard in deze “protected” pot is zijn chips al aan het tellen. Ik zit hier zeker tegen een set en een van de overcallers heeft hier ook zeker een FD dus ik leg maar met gezonde tegenzin af. SB gaat All-in, BB fold en UTG+1 called.

SB: 58o
UTG+1: K9d
MP: 77

Turn: brick
River: Td

Hmm. Hendig. Typisch zo’n goede fold waar je toch niet helemaal happy van word. Ik had drie man uit kunnen schakelen en GIGA chiplead kunnen hebben. Als enkele PI toernooikanonnen hier iets anders gedaan hadden hoor ik dat overigens graag in de reacties.

Ik mijmer wat over de hand en wordt natuurlijk voor volslagen idioot versleten door de locals als ik vertel AJd gefold te hebben. Mijn buurman zegt “this guy won’t forget about the one that got away” maar ik laat al snel weten “I’m oke, I’m gone win this tournament anyway” en ik maak niet eens een grapje. Ik ben met fokking voorsprong de beste speler aan deze tafel, dus opzouten. Jullie zullen met smerige beats op de proppen moeten komen om mij hier weg te krijgen. Zoveel is duidelijk.

Iebus wordt aan mijn tafel geplaatst precies op het moment dat ik haarfijn uit de doeken aan het doen ben hoe ik dit toernooi ga binnenkoppen. De volgende hand is de eerste hand in het 100/200 level en als mijn rechterbuurman UTG limpt maakt al snel 650 met de potentiële nuts genaamd A3c. MP & BB callen en UTG maakt een achterlijke fold. Dat potentiële nuts gedeelte had ik uitstekend voorzien want de flop laat 69K zien, allemaal klaveren. BB ckecked en ik wil gewoon C-betten omdat ik dat nog elke hand gedaan heb maar de oudere man in MP is al chips aan het pakken. Ook goed. Ik check en MP bet snel 1500. BB fold en ik call. Op de turn paired het board met de 6 wat verre van ideaal is. Ik check, MP bet 3K en laat daarmee 5K behind. Ik ga All-in en MP staat op. Geen snapcall. Mooi. “I have een OESFD”. Cool. Slechts twee outs tegen. Hij called, geen slechts verhaal en ik heb ruim 30+K.

Onze tafel wordt opgebroken wat jammer is omdat de pitboss even daarvoor zo vriendelijk was geweest het dode geld genaamd Bozzie bij ons neer te zetten. Mijn nieuwe tafel is met uitzondering van de pokermanager (die gezellig meekaart!!), Iebus & Peltje weer slecht. Op een geven moment zit ik in de BB met 300/600 blinds en 200 ante. Iedereen fold naar de SB die complete. Ik maak 2600 met T3o en de SB called. Ik bet 4K op de AKT flop en de SB flashed me even zijn QQ en fold alsof er niets aan de hand is.

De SB en dus mijn rechterbuurman is een typisch geval van een kansloze knakker waar Vegas vol mee zit. Hij heeft wat weg van Raymond uit de “Everybody loves Raymond” serie. We praten wat en hij doet eigenlijk niets behalve pokeren en ZOMG daar bakt hij echt geen flikker van. Op een geven moment zegt hij dat hij choreografie wil gaan doen waarop een andere buurman die zich helemaal nog niet met het gesprek bemoeid had al fronsend vraagt of hij dit nu zo maar uit de lucht plukt? Nee hoor. Hij had gelezen dat de opleiding maar twee jaar duurde en dat het goed betaalde. Mijn rechterbuurman is minimaal 40, draagt kleren die je met goed fatsoen niet naar Afrika stuurt en speelde Pai Gow poker in de breaks. Choreografie? Unreal.

Ik bereik de FT met 46K wat zo’n beetje average is. Tot mijn grote schrik schuift ook Bozzie aan. Die was natuurlijk in level twee alweer short maar maakte voor de derde keer deze week quads en won een flipje of zes waardoor hij toch nog zo’n 25K muntjes meeneemt.

Payouts zijn:

1: $1766,-
2: $1005,-
3: $675,-
4: $475,-

Ik begin wat rommelig aan de FT en leak wat chips tot ik mijn rechterbuurman (waar ik even bij aan de tweede tafel gezeten heb) radicaal naar huis begin te kaarten. Zelden heb ik iemand zo geowned aan de pokertafel. Onze strijd begint met mijn 30K tegen zijn 100K en binnen een half uur heb ik dat showdownloos (!) omgedraaid. Het stoom komt hem uit de oren en ik laat uiteraard (hij openfold alles) telkens zijn slechte lay-down zien. Hij wordt gestoord en begint op een geven moment zelf Bozzie & mij van collusion te beschuldigen. Zijn vriend (mijn linkerbuurman) ziet nog wel goed. “Shut up, at least one of us is playing cards here” En zo is het maar net.

Bozzie geeft even showtje weg hoe het natuurlijk ook kan. Eerst blaast hij zijn stapel op met zijn singaturehand “de Bennie” (KJo). Zijn laatste chips frot hij multiway in het midden met twee outs en vind daar natuurlijk eentje van waardoor hij verviervoudigd. Als ik even met mijn ogen knipper zie ik preflop weer alle muntjes in het midden liggen en “de Bennie” glansrijk winnen van AQ. Hand daarna word de 15de flip op rij gewonen met AQ vs 77 en zie daar. Een respectabel stapeltje. Puur vakwerk.

We lappen nog wat voor de bubble en we zitten als snel 4 handend. Ik ben al een tijdje kaartdood en de ruimte voor plays met 3K/6K blinds is verdwenen. Met nog zo’n 55K vind ik 77 en dan willen de muntjes wel naar het midden, natuurlijk. De SB wordt echter wakker met Azen en twee-outers hitten nog nooit echt een specialiteit van me geweest.

Potdomme. Vierde toernooi. Vierde FT. Vierde plaats. Vierde cash. En $450,- voor de moeite. Toch baal ik. Hard eigenlijk. Ik was heilig overtuigd dat ik ging winnen. Serieus.

Peltje en Iebus hebben we dan al een tijdje niet meer gezien en die zijn respectabel broke gegaan in een Gentlemens club en paar 100 meter verder op.

Bozzie gaat door met datgene wat de hele week al aan de gang is: het leveren van broddelwerk. De 3 handend game is niet om aan te zien en ik ga met Peltje “spot the hooker” spelen voor op straat. Als ik even later nog een kijkje neem zie ik Bozzie uitbetaald krijgen terwijl de andere twee HU zitten. Broddelwerk.

Het is inmiddels 02:30 en we moeten om 06:00 de taxi hebben naar het vliegveld. Terug naar CC dan maar. We drinken nog wat aan de bar maar ik ga toch nog even een twee uurtjes pitten. Iebus en Bozzie gaan ook luimen maar Peltje blijft zitten. Om kwart over drie komt ook die toch nog een uiltje knappen.

Morgen naar huis. Einde Vegas. Einde mooie tijd. Wel nog een verslag van dag 8, de terugreis, dat spreekt.