Verslag Vegas: Dag 6

Ik heb gewoon redelijk vast geslapen. Als ik een paar minuten over tien wakker wordt is Peltinho namelijk al gedoucht en aangekleed. Hij gaat met Bozzie de 3/6 limit frikadellen beneden vervelen. Eens kijken of ik nog een uurtje slaap kan jatten links of rechts. Om tien over tien stap ik dus in de douche.

Na het douchen ga ik bijna standaard van de geert af. Ik weet niet wélk wasmiddel ze gebruiken in CC maar als je aan de handdoeken ruikt zou zelfs een Braziliaans lijmsnuivertje gaan wankelen. Ongehoord. Je krijgt er verder ook nog een beetje ernstig de tering van. Ik heb al de hele week last van jeuk aan armen en benen en Peltinho’s linkerarm begint ervan weg te rotten.

Iebus lag net als ik pas om 06:00 te pitten dus het zou wel erg ambitieus zijn om nu al aan de deur te gaan kloppen. Ik kom onder in het casino en zoek de jongens maar eens. Het mooie aan Peltinho is dat je vanaf 250 meter kunt zien of hij up of stuck is in een game. Vandaag ziet zelf een meisje vanuit de liften al dat Peltinho stuck is. Een kleine staatsschuld op het eerste oog.

Als ik aan kom lopen zie ik toch nog 3,5 stapeltje staan dus hij kan nooit meer dan 5 big bets achter staan aangezien Peltinho “not the reloading type of guy” is. Niet het stuck zijn zit hem dwars maar het feit dat hij kaartdood is lijkt de boosdoener, dat kan ik in ieder geval opmaken uit het gesprekje dat hij met pitboss (bekent van The Fugitive) voert tijdens het cashen van zijn chips. Peltinho is al een mooi mens maar een tikkie chagrijnig is helemaal brullen. Dit belooft weer een puik dagje te worden.

Ik ben nogal eenkennig als het om voedsel gaat. Ik kan rustig tien keer hetzelfde bestellen in een restaurant als datgene uitermate puik is. Ik ben er niet trots maar het is nou eenmaal zo. Nu kun je veel van een Spicy Italian zeggen maar het leidt uiteindelijk allemaal tot hetzelfde; het kreng is uitermate puik. Het loopt tegen half twaalf als Iebus zijn dagelijks shotje Subway zet en we aan deze dag kunnen beginnen.

Eens zien. We hebben morgen als laatste dag en dan willen we zeker nog Downtown gaan om het Deep Stack van 18:00 in de Binions te spelen. Er moet ook nog geshopt worden en een foto gemaakt bij het bekende Sign in Vegas.

Vanmiddag gaan we maar eens een kaartje leggen wat dat hebben we nog verdacht weinig gedaan in dit dorp, als we niet oppassen, gaan we nog met meer dollars terug dan we gekomen zijn. Vanavond gaan we voor some good old fashion Clubbin’. We hebben verdomme nog geen fatsoenlijke nachtclub gezien in Vegas. Schande.

We nemen een taxi naar de Monte Carlo want die hebben als een van de weinige tenten nog niet bekeken. Het Monte Carlo heeft voor Vegas begrippen een erg origineel concept. Het bestaat namelijk zowel uit een hotel, áls een Casino. Interessant.

Aan de overkant van de weg geven we een of andere proper $2,- dollar voor wat entree kaarten voor nachtclub Pure in Ceasars Palace. Ik verwacht eigenlijk een souveniertje gekocht te hebben want het lijkt me highly unlikely dat we met dit stukje papier verder dan de eerste bouncer komen. We zullen zien. We lopen eens bij Harrah’s naar binnen want daar staat een donkament op de rol. Beginnen met 30 BB’s weer. Nee, dank je, we gaan wel cash spelen. Iebus en Bozzie gaan zitten aan de 1/2NL, Peltinho op de bank met een boekje en ik wil eigenlijk nog wel even de Venetian uitchecken omdat ik goede verhalen had gehoord over het San Marco plein.

We waren afgelopen vrijdag al in de Venetian maar toen hebben we alleen een paar Corona’s soldaat gemaakt en verder gegaan. Ik vraag een casinomannetje waar we het plein kunnen vinden en breng ons bijna tot aan de roltrap van het Blue Man Group theater. Oké?. We hebben in Vegas al veel dingen nagemaakt zien worden (straten in de New York New York, de Paris Paris etc) maar dit spant de kroon. Voor het eerst heb ik echt het gevoel een andere wereld in te lopen. Waan. Op de Do lijst hier op PI stond dat we mensen in gondels uit moesten gaan lachen dus dat hebben we maar even gedaan. We hebben wat muntjes in het water gekeild op hopelijk herkenbare plaatsten voor volgende jaren. We bekijken de menukaart van een Italiaan restaurant die er goed uitziet. Hier komen we nog terug vandaag, zoveel is duidelijk.

Peltinho is het kaarten beu maar ik zie de poker.room van de Venetian en moét gewoon gaan kaarten. Ik schuif aan bij een 1/2NL game die wederom niet van hoogstaand niveau is. Ik kom eigenlijk twee uur lang in niet één interessante situatie terecht. Ik weet gelukkig wel drie keer zoveel winst te maken als in het Bellagio een dagje eerder. Easy game. Souveniertjes FTW.

Als we terug komen bij Harrah’s let Peltinho even niet helemaal op en denkt één doorzichtig plastic wandje te vroeg dat hij al naar binnen kan. Ik sta drie minuten tegen een gokkast te rijden in hoop niet in mijn broek te zeiken. Bozzie zit met dronken Canadezen te betten op het al dan niet verschijnen van een negen op de flop en staat een paar tientjes down. Iebus heeft nog wat dollars kunnen winnen van de locals en we gaan maar eens een hapje eten.

Het restaurant op het plein in The Venetian is geweldig. Verstandige mensen bestellen de Fettuncine de Castallana, Bozzie bestelt twee diepvries loempia’s op sterk water, of zoiets. De pasta is geweldig en dat zeg ik niet snel van pasta. Bozzie zit nog niet aan zijn quotum van twee kilo aankomen per dag dus besteld nog ijs terwijl wij cappuccino’s wegkloeken. Met vier man hoef je nog geen $115,- af te rekenen voor dit geheel. Eten is echt bijna gratis in deze stad.

Goed, tijd voor bier. Het is verdikke als bijna acht uur en ik heb nog Budweiser gezien vandaag, gekkenwerk. We hebben goede verhalen gehoord over Beerpong in O’Shea dus daar gaan we maar eens een kijkje nemen. Beerpong is een totaal kansloos spel maar moet natuurlijk wel gespeeld worden. We drinken eerste een paar Fostertjes aan de bar om een beetje in de stemming te komen en maken dan een opstelling voor de glazen. Het is kamer 923 tegen kamer 924. Iebus heeft het niet getroffen met Bozzie, die kant nog wal raakt, zelden vertoond. Peltinho raakt wel wat, voornamelijk op 250 verschillende manieren de rand van een bekertje. Doodziek. Variantie zorgt voor een geflatteerde overwinning voor kamer 923 ondanks een broddelwerk leverende Bozzie.

Aan de bar van de O’Shea staat een soort van Photoplay, maar dan leuker. Nadat ik eerst Bozzie alle hoeken van de virtuele minigolfbaan heb laten zien ontdekken we stripvideopoker. Binnen twintig seconden zijn we hooked. Het kan veel gebeuren maar dat wijf gaat uit de kleren, al moeten we de man nog vier keer pinnen! Een $15,- dollar later is ze naakt, soort van.

Goed, tijd voor Clubbin’. We steken de weg over naar de Ceasars Palace om te kijken of we met die gekochte napkins de Pure binnenkomen. Voor het oversteken van de weg krijg je zo’n 15 seconden wat bij de ernstig geblesseerde Iebus vaak het betere hinkstapspronghuppelgescheld naar boven laat komen. Genieten. Tot onze verbazing zijn de tickets gewoon geldig. Alleen niet voor vandaag, dat spreekt.

Liefhebbers van Dal Speaks zijn ongetwijfeld bekend met de Let it Ride verhalen in Hooters. Taxi. De Hooters is zo’n beetje grootste tegenvaller van de trip. Wat een gammele knaaketent. Er lopen nog geen drie noemenswaardige vrouwmensen rond en de Let it Ride is niet eens open. Broddelkroeg. Taxi.

We hebben het Palms Casino nog niet gezien en daar heb je ook een aantal clubs naar het schijnt. De taxi zet ons af en we gaan op onderzoek. We kopen kaartjes die geldig zijn voor drie clubs (The Ghostbar, Rain & de Playboy club). De Ghostbar is cool. Een beetje zo’n laffe Miller vertikken is niet het mooiste ooit maar zo’n laffe Miller wegtikken 50 etages boven de grond op een terras dat een uitzicht biedt over de Strip is dan weer uitstekend te hebben. Het is smerig koud buiten maar het uitzicht compenseert een heleboel. Binnen kun je rustig op een bankje extreem bouncende Neegors bekijken. Good times.

Een uurtje of wat later gaan we naar de Playboy Club. Daar is zo goed als niemand. Het is natuurlijk een rustige tijd in Vegas en dat is aan alles te merken maar hier is het wel erg rustig. Kniesoor die daarover klaagt als je een Bunny achter de toog hebt en de Strip op de achtergrond. Iebus en Bozzie gaan natuurlijk blackjacken bij de Bunny’s met dikke jetsers, en lijken te winnen.

Rond de klok van 02:30 gaat de Playboy Club sluiten. Beetje raar. Ook Rain is al dicht. Nopjes. Nog snel een paar burgertjes arresteren bij de Mc Donalds in de Palms en Budweisers drinken in CC dan maar. In de CC starten we opnieuw de onderhandelingen met de dames die werkzaam zijn in de “Entertainment Industry” en drinken bier met een Engelsman die Iebus en ik de vorige nacht hebben leren kennen. Heeft iemand ooit in het buitenland een Engelsman ontmoet die niet radicaal geschift was? Mooi volk.

Ik ga maffen rond de klok van vieren wat nogal een kink in de kabel kan zijn inzake Peltinho’s onderhandelingen met de lichtekooien. Anyway, puike dagje weer. Morgen de laatste al. Fuck.