woensdag 3 maart 2010

VPC went Vegas 2010 Dag 3.

“Wow” tot de macht zeuvuh. Mijn god. Dit ga ik op deze manier niet overleven. Het is overigens 08:03 en ik begin mezelf hardop te vervloeken dat ik geen slaappillen of ander materiaal mee heb genomen op deze trip. Gisteren was het nog een puur een hangover, vandaag ben ik er gewoon echt slecht aan. Die Spicy Italian van vannacht – of net – was niet handig. Ik heb het gevoel een maaskei in mijn buik te hebben en die moet er – goedschiks of kwaadschiks – uit. Het wordt uiteindelijk een combinatie van beiden die ik jullie wijselijk zal sparen. Een uitgebreide douche kan mijn aftakelende gezondheid nauwelijks verbeteren.

Ontbijt slaan we over. Ik ga zitten voor het betere $2/4 Limit werk in de hoop dat een stapeltje Red Bulls de zaak weer op de rails kunnen brengen maar niets is minder waar. De Spicy Italians hier in Vegas zijn overigens niet helemaal van Hollandse kwaliteit en de jalapenos pepers die ze er hier opgooien zijn werkelijk fikheet. Dat heeft zo ook zijn uitwerking op andere lichaamsdelen, if you catch my drift. Als je dan bedenkt dat ik vandaag al zeker 10 keer naar het toilet ben gesprint kun je bedenken voorstellen dat mijn kont aanvoelt alsof ze er van een meter afstand een schot hagel op los gelaten hebben. Slecht verhaal. I know. Ik ben overigens niet de enige die aan deze symptomen lijd. VDH moest gisteren een emmer van dat helse bier regelen toen ik hem plots de benenwagen richting de restrooms zag nemen. Tien minuten later kwam hij voetje voor voetje de bowlingzaal in geschuifeld. Ik wist genoeg.

Peltinho heeft vandaag ook een n’hoed gescoord. Geen ruige Stetson hoed maar iets met dezelfde vorm als de mijne. Alleen drie keer minder leuk. Daarmee is het hek van de dam want binnen een half uur hebben acht van de negen VPCers n’hoed. Kaf doet daarbij een verwoede poging voor stijl te gaan. De man had 5.6kg bagage mee op deze trip dus zijn gevoel voor stijl is een beetje off. De laffe sombrero op sterk water waar hij mee aan komt kakken is buiten onorigineel en foeilelijk, ook nog eens twee maten te groot. Faalaap. VDH ziet aan de hoed van Bozzie (soort opgedroogde gebruikte tampon) dat niet iedereen voor een n’hoed gemaakt is. Hij besluit wijselijk te wachten tot een hoed hem vind, in plaats van andersom.

Vandaag gaan we maar eens geld verdienen. Dat moet immers ook gebeuren. Vegas kost tenslotte een paar duiten en zelf de kosten van vertier opdraaien is verre van mijn stijl. Ik heb een aantal VVV forumthuisblijvers %en voor toernooien verkocht. Het ARIA toernooi van 01:00 PM is er daar een van. Peltje deed hetzelfde en ook Iebus speelt dezelfde toernooiseries die o.a. nog de zaterdagspecial in Caesars ($235,-) en de FO in Binions ($120,-) bevat. Vandaag doen Roeie, Hugo & Bozzie zelfs mee. En zie daar, zelfs Kaf komt aanvallend check folden deze middag.

Vanuit ons balkon gezien ligt ARIA pal naast het Bellagio. In werkelijkheid is dat net even anders. Ruim een half uur lopen we te zoeken naar deze toko. Uiteindelijk is de het wel ruimschoots de moeite waard. Hier is simpelweg het mooiste Casino van Vegas neergegooid. Echt alles is af. Voornamelijk de serveersters. Ik ben toch stiekem wel benieuwd hoeveel zo´n waitress nu aan het einde van de maand binnenschraapt want dit soort exemplaren gaan toch echt niet voor die tip van $1,- rondbatteren. No way.

We schrijven ons in voor het toernooitje ($120,-) dat met 8.000 muntjes en 30 minuten levels simpelweg het beste reguliere toernooi op de Strip is. Er komen 93 man een futiele poging wagen mij van de winst te weerhouden. Iebus zit direct links van me. Dat zuigt. Maar met deze structuur (25/50 – 50/100 – 100/200 – 100/200/25) is dat nog wel te omzeilen.

De pokerroom van ARIA is vet. Een tafel of 40 staat er met o.a. een mooie highrollersplek. De room is wat luidruchtig maar dat zijn Amerikanen door de bocht genomen toch al, dus dat maakt niet uit. De toernooichips van ARIA zijn helemaal geweldig. Superglad en daar houdt deze jongen wel van. Dan kun je met een stuk of 10 chips op elkaar zo’n lekkere streep over het vilt trekken. Héérlijk.

Met strepen trekken moet ik nog even wachten want na 10 minuten zit ik wat somber voor me uit te kijken met 700 aan munten voor de neus. Ik open JJ in de cut off voor 225 na een limper. Vier man zien de 688 flop en ik mag het initiatief nemen met een 575 C-bet. We houden nog een klant over op de button. Turn 3, tweede schoppen. Ik bet 1K en villian raised naar 2,5K. Hmm. Villian is een jong ietwat Aziatisch type met Ipod en bril. Die gaan we dus niet serieus nemen. Zelf heb ik mijn kekke n’hoed en dito bril op dus op heel veel respect hoef ik ook niet te rekenen. Ik ship het er maar in omdat callen nu eenmaal niet kan en ik gewoon ervan uitga dat we hier met een ouderwetse live “kijken waar ik sta turn 3 bet” te maken hebben. Villian tankt vijf minuten en called. Hij showed een T. Mooi geen T aub. River A. Keurig. Pot gaat echter naar Villian. What happend? Nou, meneer had ook nog 8 verstopt. “Nice slowroll, sir. Ty”. “You could have a set”. Ja? En? Is dat een reden om die 8 achter te houden. Poephoofd. “Fok you”. Wellicht iets te ambitieus die ship maar het leek me in ieder geval puur leuker dan folden.

Nog 14 BB’s. Ik voel me echt zwaar beroerd. Ik durf niet eens iets anders dan water te drinken bang dat ik naar de kiet moet en kon ik wel eens niet overleven. Toch besluit ik mijn tanden nog eens stevig in dit toernooi te zetten. Ik ben vaker uit kansloze positie teruggekomen, dus waarom vandaag niet. Ik speel extreem gedisciplineerd en fold handen als 77 & 88 gewoon UTG met mijn stack. Sick life. Een leuke middag is anders maar ik boks me langzaam maar zeker terug in het toerooi door elk level te dubbelen door gasten die me veel te licht callen.

Met 12K ga ik naar de tafel van Bozzie en Peltinho. Beiden spelen semi gezonde stacks. Als er in de SB naar me toe gefold wordt schuif ik natuurlijk en “de Dal” kan netjes van de BB zijn A2 winnen. Easy game. Ik heb werkelijk geen idee wat de voormalig nummer 13 van Nederland allemaal aan het doen is aan mijn tafel maar met enige acceptabele vorm van poker heeft het in ieder geval niets van doen. Peltje komt er in ieder geval – op onverklaarbare wijze - mee weg.

Ik krijg weer wat ruimte en kan gewoon super veel blinds en antes gratis ophalen waardoor ik eigenlijk nauwelijks in de problemen kom tot de FT. Ik win nog een grote pot met KK vs. 99 en dan is het cruissin’ geblazen. Met 10 man over minraised UTG naar 6K. Ik ship met Azen en Bozzie called met vrouwen waardoor we Bozzie verliezen als bubble en een chick met 0.5 BB in het geld komt. Maar goed ook, want ze was bijkans aan het huilen. Ze wilde wanhopig een tientje lappen voor de bubble. Ik had er geen interesse in maar mijn nieuwe Amerikaanse maat (die inmiddel met 6 hoedjes aan tafel had gezeten en besloten had Holland te haan bezoeken) zei: “Don’t be that guy, Holland. Come on”. Hup dan. Het is tenslotte vakantie. Als ik echter zie dat ze nog 2BB heeft bij de laatste 10 kan ze natuurlijk radicaal het bos in. Mijn rechter buurman wil ook niets van een “deal” weten en dus spelen we door. De tranen van de chick staan al klaar in de oogkassen als Bozzie weer eens niet kan folden.

Mijn rechterbuurman komt me enigszins bekend voor en blijkt een Amerikaanse maat te zijn van het groepje Noah Boeken, Micha Hoedemaker & Justin Bliek. We raken al snel in gesprek en hij speelt ook elk jaar de MCOP. Zijn online naam is Homeless mocht iemand dat iets zeggen en ik heb hem eigenlijk per toeval deze week gevonden op twitter. Hij kan ons tafels in nachtclubs voor weinig bezorgen en we besluiten nummers uit te wisselen na het toernooi. Ik weet alleen mijn eigen nummer niet uit mijn hoofd en zijn nummer lijkt niet te werken. Na de cashout procedure zien we elkaar niet meer dus gaat er een mooie kans verloren.

Direct na de het barsten van de Bubble open ik AQ in MP en alleen de vrouw in de BB die me coverd called. Flop is AQ4 en ik pot. Call. Turn J. Ik schuif en ze snapt. WTF? Boeren? Koning freaking tien? Wat is dit. Ik kijk een beetje raar als ze om een tien begint te gillen. Een tien? Ze laat KK zien. O. GG. River 8 en ik ben monster chipvader met bijna 250K. Het kan verkeren.

Pauze. We zijn inmiddels 7 uur aan het kaarten en ik heb nog niets gegeten. Ik heb ook echt geen honger. Mijn maag is van streek en het lijkt alleen maar van kwaad tot erger te worden. Ik donk meteen 50K weg in de eerste twee handen van de FT en besluit deze FT maar grinderstyle uit te gaan zitten. Er komt nog een hand voorbij die wel het vermelden waard is.

Vriendje van Noah opent voor 19K met 110 behind in de cut off. Ik vind 99 op de button en wil direct shippen. Ik (150K) laat de situatie toch eens even bezinken. Vriendje van Noah opent veel maar de SB zit hier met 40K wel short. Dit maakt de range van Vriendje van Noah een smerig stuk smaller. Vriendje van Noah weet dat ik dat weet (ik bestudeer de stack van SB nadrukkelijk). Ik heb hier vrijwel nooit de beste hand maar ik zie wel mogelijkheden om copieus te gaan bluffen met mijn negens. Na een middagje discipline tonen gun ik mezelf een verzetje. Ik ship en de chick in de SB snapt Azen style. Vriendje van Noah tankt tien minuten en openfold TT. Ik krijg dit spelletje nog eens in de smiezen. SB heeft 33 en binkt natuurlijk een 3 op de turn want aan 80/20’s winnen op een finale tafel, doe ik nou eenmaal niet.

Met vijf man over wint mijn 58d nog een keer van AK (Blindbattle) als ik met vier man over A9 tegen AK aan smijt, verlies, en met slechts 80K achterblijf. Vriendje van Noah stelt nu een four way chop voor. De andere twee villains zijn hartsvriendinnen die elkaar nooit zullen busten en voor mij is deze potentiële deal een instacall natuurlijk. Een van de dames wil niet maar de ander doet alsof ze hier verzekerd is van life changing money en smeekt bijna om een chop bij haar vriendin. Chop it is. $1800,- keiharde dollarts in da pocket. Vanzelluf.

Ik moet nog even 1461 formulieren tekenen, DNA afstaan, een uittreksel van het geboorteregister laten faxen, een bewijs van goed gedrag overleggen en mijn vingerafdrukken achterlaten maar kan ik toch echt de $1800,- bij de cashier ophalen. ARIA regelt verder alle belasting papieren maar die moet ik toch al maandelijks opsturen.

Als de devil terug naar IP want man wat ben ik ziek. Wel in stijl met de limo natuurlijk, zoals het hoort. Niets gegeten vandaag en alleen water gedronken. Only in Vegas. Het is 11:06 PM en ik ga crachen. Please let me SLEEP!!!!!!!!!!

Als het goed is schrijft Peltinho ook een verslagje van zijn avonturen en kunnen jullie later nog lezen wat er gebeurde op de avond(en) dat ik vroeg uit het peloton moest lossen. Peltinho zei dit vorig jaar echter ook en toen gebeurde er helemaal niets. So don’t get your hopes up, just yet.

Geen opmerkingen: