-EVIP Days Main Event

Goed, een kort verslagje. Het is rond half elf zaterdagmorgen als ik de ogen openmaak. Een rustig avondje achter de rug hebbend ga ik over 5,5 uur voor het eerst een Pokertournooitje met een inleg van vier cijfers snuiten. Ik lees op de SMS dat Bozzie hersteld is van de lompe acties de dag ervoor en we kunnen dus rond de klok van 13:00 uur ons redelijk gebruikelijke rondje Venlose Hei kunnen gaan stuiven.

Stuiven is een groot woord inzake Bozzie overigens. Sinds dit heerschap vorig jaar terug kwam van een vakantie in Cuba is man niet meer vooruit te branden. Zo ook vandaag. Na 500 meter begint Bozzie alweer te ademen als een kettingroker op zijn sterfbed. Na een kilometertje of drie is de pijp en autosleutel definitief aan Maarten gegeven. Die kan voorlopig beter niet naar Curaçao gaan.

Ik heb een slinger naar het casino nodig want de vriendin is vanwege de vrijgezellendag van mijn zus richting Amsterdam getogen. Backer Iebus biedt gelukkig een uitweg. Ik had plechtig beloofd het hele huis te poetsen zaterdag en constateer rond 14:30 dat ik geen flikker gedaan heb. Fok it. Ik heb nog een uurtje kansloos staan darten op zolder om het hoofd definitief leeg te maken om te kunnen vlammen vanmiddag.

Iebus & Roeie zijn prima op tijd en rond kwart voor vier arriveren we gedrieën bij het Casino. Daar krijg ik meteen een smerige beat te verwerken. Als met giraffepak (in tas) aan kom zetten in de pokerroom krijg ik direct van de toernooidirecteur dat dit niet toegestaan gaat worden. ‘Luister, vrolijke Frans, ik heb de fuck donderdag nog toestemming gevraagd’. Nul op het rekest. De dame in kwestie heeft overduidelijk haar marginale hand schromelijk overspeeld door mij toestemming te geven terwijl ze daar niet bevoegd voor is. Ze probeert zichzelf nog met een rood hoofd uit de situatie te redden door te claimen dat ik een foto van een TuTu heb laten zien maar ik herinner haar fijntjes aan haar ‘al kom je in een clownspak’ uitspraak en ze moet folden. Mooi kut dus. Ik vraag of ik dan misschien alleen een blindlevel in het pak mag spelen maar het mag definitief niet.

Terwijl ik aan de bar sta te onttilten komt een man van HC me toch halen voor een fotosessie aan de finaltable aangezien ik duidelijk gemaakt heb dat er 25 mensen betaald hebben om me voor lul te zien zitten. Als ik het pak 15 seconden aanheb weet zeker dat ik gestorven was in dit pak als ik het wel aan had gemogen. Verschrikkelijk warm.

Als ik nog een colaatje wegtik aan de bar bekijk ik het deelnemersveld ik zie tot mijn verbazing Jorrit ‘The Cleaner’ van Hooff. Die zat toch in Vegas! Ik herken verder alleen Sven Polarski, Rijn Zeida, Jos Ariaans & Marnix van de Broek. Easy game derhalve.

Ik heb bij binnenkomst tafel tien, stoel drie gekregen. Als we gaan beginnen zeg ik nog even tegen de jongens ‘Let`s take the Cleaner to the Cleaners’ en ga mijn tafel zoeken. Ik neem plaats en zie links een groep onbekenden zitten waaronder een kerel in een leren hemdje (bloedserieus). Mooi, niets te vrezen. Rechts van komt een geinig meisje met dikke tieten zitten. Good beat. Ik laat me vertellen dat dit Fajah Louwrens is……aha. Links van me komt titelverdediger Jos Ariaans zitten en daar ben ik natuurlijk minder nopjes mee. Seat 1 is nog vrij en natuurlijk gaat ‘The Cleaner’ himself daar zitten. Bad beat.

De toernooidirecteur houdt een verhaal in 27 talen maar aan tafel 10 is het al goed toeven. Ik praat met de mannen alsof ik wekelijks bij ze aanschuif en die Fajah blijkt gewoon een ontzettend aardige meid te zijn.

Ik fold braaf twee handjes als ik in de SB pocket tweeën vind en na vier limpers complete. Jos Ariaans heeft echter snode plannen en maakt 300. Iedereen called en ik heb dus een makkelijk call. De flop laat een boer een vijf en een twee zien. Uitstekend. De backers zullen blij zijn als ik in hand drie tegen 55 de bietenbrug op ga. Ik check en Jos C-bet niet. Een Duitser maakt 200. Lekker bet vent. Er zit verdomme als bijna 1300 in die pot. Jorrit fold ik maak 800, geen enkele reden om onze Duitsert de pot uit te jagen na wij dachten. De turn is een brick en ik frontbet 1200 als de duitser snapcalled. Goed, een snap call van slechte spelers is per definitie weak in mijn boek, dus ik zit goed. We zitten in hand fokking drie maar mijn note op de Duitser is al fish, met hoofdletters. Hij heeft al twee handen gelimpfold en kijkt naar elk board alsof er een of andere onoplosbare wiskundige formule ligt. Hij ligt verder wat onhandig met zijn chips te kutten dus die kan niet kaarten. Simpel zat. De river is een prachtige Jack en ik maak mijn boat. Duitser kijkt nog maar eens in zijn kaarten. Ja meneer, u heeft inderdaad een boer. Ik bet 2000 en meneer called vlotjes. Ik laat mijn bootje zien en meneer J9o. Prachtig. Eerst limpem met J9o en dan een raise naar acht BBs callen. De rest van die chips gaan me nog prima smaken vandaag, zoveel is duidelijk.

Dan gebeurd er iets wat niet zo mooi is. Het leren bloesje maakt 200 uit early position en Jorrit maakt 600 vanaf de button. Het leren bloesje schuift zonder pardon zijn 300 BBs over de lijn en iedereen kijk een beetje raar om zich heen. Behalve de Duitser natuurlijk. Jorrit snapcalled of snapfold niet, dus die heeft koningen. Jorrit vraag de man of hij een Nederlander is en de man schud ontkennend. ‘Where are you from then?’ Het leren bloesje zegt ‘Brussels’. Instant classic. Jorrit vraagt of de man wil dat hij fold maar de Nederlandstalige Belg vertrekt geen spier. Jorrit zit naar mijn mening op de rand van een fold als de Belg de volgende legendarische woorden spreekt: ‘Allez, als ge fold, laat ik u mijn hand wel zien’. Jorrit gooit zijn autosleutels, schoenen, portemonnee, stack, T-shirt en Milly in een nanoseconde over de lijn. De Belg laat AKo zien en het board vertoond geen oneffenheden. Mooi. The Cleaner op de button als ik in de BB zit met 600BB’s. Good times.

Na twee handen begint de ellende al. Jorrit maakt 300 na een paar limpers. Dit gaan we dus niet de heledag aankijken, zoveel is duidelijk. Ik speel zelf ook al 16K dus kom maar op met die handel. Ik betaal verdomme niet voor niets € 8,95 in de maand voor die Nederpoker filmpjes van je. Hatseklats. 1100. Daar ligt het. Tel het maar uit. J7o is de naam. Jorrit vraagt of ik al wat gewonnen heb en ik geef aan nog 15K te spelen. Dan kan hij wel callen. Ik spike een 7 op de 379 flop met twee diamonds en bet 1600 na de check van Jorrit. Hij fold. Keurig. Ik lijk wel gek.
Op de volgende button maakt hij weer 300 en ik maak weer 1100 met AKo. Jorrit fold en ik show AK om zijn ‘doubtmeter’ niet al te ver in het rood te laten lopen. Ik heb geen zin om dadelijk al een kutbeslissing te moeten maken met een hand als boeren, als hij me beu is. Op de vraag wat ik dan de eerste keer had antwoord ik dat we dat voor het nageslacht bewaren. Bij deze.

Het is gezellig aan tafel 10. Al snel hebben we door dat de muntjes vandaag van links moeten komen. Daar zitten een paar gasten voor wie €1000,- blijkbaar wisselgeld is want er gebeuren dingen die je in een PokerStars $4.40 donkament niet voorbij ziet komen.

Ik zit vrolijk te ouwehoeren met Jos Ariaans, wat een gruwelijk aardige knakker blijkt te zijn. Hij en Fajah zijn blijkbaar net als ik aan het freerollen aangezien ze lid van het promotieteam van een nieuwe Nederlandse Pokerclient waarvoor aanstaande vrijdag de promotie zal beginnen. Ik begin vandaag al: www.pokerhuis.com

Onze tafel wordt helaas opgebroken en ik moet naar tafel 13 waar ik naast een vreselijk chagrijnige Duitser komt zitten die al 35K speelt. Links van me zit de andere Duitser die me op –EVIP Day een tweeouter in de maag splitste. Daar zijn we dus ook nog niet klaar mee.

De tafel is verder prima. Niemand maakt een sterke indruk en ik ken ook verder niemand. Alleen een Duitse jongen waar ik ook aan Tafel 10 mee zat. Met hem speelde ik één hand waarbij op de flop en turn floate om vervolgend eenvoudig de pot op te pakken met een dunne riverbet.

Dan kom de eerste ‘tegenslag’ van de dag. Ik maak 600 op blinds van 100-200 met AK als weer een andere matige Duitser called. Ik bet 1200 op de 377 flop en de man called. Ik vuur nog een keer 1800 op de turn als hij me minraised naar 3600. Daar zit ik dan met mijn goed gedrag. Ik ouwehoer wat tegen hem maar hij maakt een doofstomme indruk. Goed, ik fold wel.

Als deze man even later voor zijn toernooi leven een all-in van Thijs Wessels (die net is aangeschoven) called met T8 op een J96 board krab ik me toch nog een keer achter de oren. De straat valt uiteraard.

Ik heb AQd op de SB als de zwakke Duitse jongen van tafel tien 500 maakt op dezelfde blinds. Ik call normaal nooit uit positie maar tegen deze droeftoeter heb er geen moeite mee. Daarbij speelt hij nog iets van 6K dus als ik 3-bet kan ik waarschijnlijk een all-in tegemoet zien en daar heb ik nog geen zin in.

De flop is een juweeltje met 5d 8d Qs. Ik checkraise de 600 bet naar 1600 en de jongen schuift zijn munten naar het midden. Ik PhilHelmuthsnapcall en hij drawed met KQo nog naar twee outs, die uitblijven. Mooi. 22K, weer dik boven average.

Jos Ariaans heeft besloten dat zijn nieuwe tafel toch niet zo gezellig was en besluit zich weer bij mij aan te sluiten. De bloedchagrijnige Duitser naast me is trouwens ook een mooie vent. Ik heb nog werkelijk nooit iemand zovaak ‘coowl’ horen zeggen op een dag. De dude called alles uit elke positie en ik zie ook dat Thijs Wessels zowat om een slabbetje moet vragen van het kwijlen. Van Wessels heb ik overigens geen last. Hij lijkt zich na die idiote call van straks een beetje neer te hebben gelegd bij het feit dat dit niet zijn dag is. Kaartdood bovendien.

Dan komt een belangrijke hand. Ik maak 1300 UTG met QQ op blinds 150-300. Een te stevige raise want iedereen fold. Behalve de chagrijnige Duitser natuurlijk. ‘Coowl’. De flop komt A37 met twee harten. Ik check behind als de turn een Q breng. Ka-fokking-tsjing! Thanks for the free card, baby! Ik raise de bet van 1200 laconiek door een roze 5K munt de pot in te mikken. Snapcall. River, brick. Ik bet 9K. Snapcall. De man maakt enkele bad beat geluiden als hij A5 laat zien. Zelden vertoont. Jos besluit een hand later een set te floppen tegen deze meneer en op blinds 150-300 is hij zijn 40+K stack in twee handen kwijt.

Ik heb dus inmiddels een stapel chips voor de neus en besluit deze dan ook maar eens te gebruiken om eens een fatsoenlijke play te gaan maken. Ik bedoel, ik zit hier nu toch. Wie kan ik daar beter voor uitzoeken dan de Duitser die donderdag die drie turnde. Ik raak met hem verwikkeld in een blind battle als ik met K6c iets meer dan de helft van de pot bet op de flop J63, rainbow. Hij called na een korte bedenktijd. Ik checkraise zijn 600 turn (Q) bet naar 1600 en hij gaat in de tank maar called na een minuutje. De river breng een Aas en besluit die maar als scarecard te gebruiken. Ik bet 3100 en na drie minuten analyseren fold hij duidelijk gefrustreerd. Mijn ego is nu natuurlijk veel te groot om de kaarten blind over de lijn te schuiven, dat spreekt. Ik laat weten dat ik “my only bluff of the day” toch echt moet showen. De man claimed nog een slechtere 6 gespeeld te hebben maar ik daar geloof ik natuurlijk geen snars van.

We komen langzaam in de fase dat het om de knikkers gaat. Met nog een drie tafels wordt ik verplaatst naar de gezellige tafel van Sven Polarski, Tonnie Krijn, Erkan Atmaca & Mickey Finn die al de heledag kabaal voor 10 maken. Het is de laatste hand voor de pauze als ik na een raise van Tonnie (2000, blinds 300-600) AKd vind. Ik wil eerst schuiven aangezien niemand voor de pauze eruit wil maar waarom zou ik gekke dingen gaan doen met mijn zorgvuldig opgebouwde stapel. Ik flatcall en wordt gesqueesed door Mickey Finn die over de top all-in gaat voor ongeveer 12K. Ik besluit te callen als Tonnie fold maar na lang nadenken called deze en ik besluit dat ze het maar samen moeten uitzoeken. Finn sucked out met AQ vs. AK van Tonnie.

Ik ken de spelers aan tafel eigenlijk nog niet en als ik Sven Polarski iets over zijn tafel hoor vertellen in de pauze ben ik er als de kippen bij. Mickey Finn schijnt een goede speler te zijn die wel eens wat gewonnen heeft. Een Europees kampioenschap of zoiets onbenulligs.
Ik fold drie orbits als ik UTG 3000 maak met Jacks (op blinds 500-1000). Nicky Finn insta pushed zijn gevonden stapel over de lijn. De tering. 22K. Ik speel iets van 50K en moet even slikken. A: het is een goede speler. B: ik heb één hand gespeeld aan deze tafel C: ik heb die hand notabene AK preflop gefold (de tafel weet dit want Tonnie Krijn vroeg er nogal uitdrukkelijk na mijn fold en ik besloot niet moeilijk te doen). Met gegeven C kan ik natuurlijk twee kanten op. Hij weet dat ik een laydown kan maken maar ik besluit toch dat hij zijn 22BB`s niet met veel minder dan AQs erin zal trappen tegen een UTG raise van een nit als mij. Ik heb verder nog geen behoefte om met twee keer average te flippen. Ik praat wat met hem maar de dude heeft wel voor wat hetere kacheltjes gestaan krijg ik de indruk. Ik fold en hij showed AJs. Ai, eerste foutje van de dag.

De blinds beginnen pijn te doen als er een stoomwolk bij ons aan tafel komt zitten. Achter deze stoomwolk zit Elsenaar die zojuist zijn puntmutsjes op de river aan het gas heeft zien gaan tegen Thijs Wessels zijn kings. Als hij de eerste hand aan tafel geen actie krijgt met wederom Azen draagt dit niet bij aan een prettige gemoedstoestand. Hij speelt nog 19K als hij 4000 maakt in het 500-1000 level. Ik zie TT en besluit dat deze voor moeten staan tegen de licht tiltende Elsenaar. Dat hij niet meer gaat folden is helder. Ik maak 13K om het alleen met Elsenaar uit te gaan vechten en die pushed. Ik leg 6K bij en mag het alleen tegen de inmiddels drie heren op gaan nemen. Kudt.

Ik laat nog even weten dat ik het wel héél vreemd zou vinden als de dealer niet minimaal één T uit het deck weet te wringen. Als de flop geen tien brengt kijk ik de dealer aan en zeg: “wat dacht je ervan, vriend” Paaf. T op de turn. Keurig. PAAF. T op de river. Die man verstaat zijn vak.

Ik mag dus met iets van 70K verder kaarten maar kan daadwerkelijk geen hand beter dan J3o fabriceren en met deze blinds kost dat dikke punten aangezien het nu elke ronde push of fold is voor de shortys en mijn positieraises met 48o nietsontziend all-in gekletst worden.

Erkan Atmaca heeft tot nu drie keer zijn 20K preflop erin geramd en het blindlevel 500-1000 loopt hard op zijn einde, als Atmaca plotseling 5K maakt. Ik weet genoeg. Monster. Dat kan niet anders. Maar als ik dan naar AKo kijkt zie toch niet hoe ik hier zo snel kan folden. De odds dat hij nu Azen of Koningen heeft zijn danig gereduceerd en ik moet in actie komen. Als ik deze pot verlies zit ik iets onder average (30K) als ik win cruise ik rustig oor naar de final table. Daar wil ik wel een muntje voor opgooien. Ik zet hem all-in en hij snapcalled niet met de verwachte QQ maar KK. Lekker.

De flop komt JJA en de best man heeft, och arme, nog één out. Ik juich niet (ook daarvoor niet bij mijn T) maar schud gemeend een handje. Als hij weg is kan een lichtelijk schreeuw “I`m al Luckbox, baby!” niet onderdrukken. De VPC (Venlo Poker Crew) jongens zullen fotografisch bewijs nodig hebben om het te bewijzen aangezien ik daar al jaren elke coinflip of 60/40 braaf verlies.

Het gaat hard met nog twee tafels en de blinds hakken erin als we shorthanded gaan spelen. Ik merk toch echt dat ik iets te kort kom in deze fase op dit niveau maar met mijn stapel kan ik gelukkig een stootje verdragen. Het is 01:45 en we spelen tot 02:05 (beetje raar) en ik besluit dag twee te gaan halen. Binnen de kortste keren zijn we nog met 10 en Jos Ariaans gaat eens peilen we niet €100,- de man voor de bubble boy kunnen lappen. Die man weet hoe je freerolls moet spelen. Iedereen akkoord en vervolgens begint hij het er met any two in te keilen. Uitstekend. Ik fold braaf (niet dat de kaarten me ook maar enigszins uitdagen te spelen) tot 02:05 en mag zondag met 52.300 terug komen. I rule.

Bozzie is inmiddels weer gearriveerd en mag mij dus een slinger naar huis geven. Good beat. Morgen 17:00 back to battle. Dit waren de chipcount.

Tafel 1:
Jos Ariaans 37.900
Marnix vd Broek 46.900
Robert Vallen 52.300
Venrooij 49.400
Gregory Guichart 103.400

Tafel 2:
Samir 91.600
Micky Finn 38.900
Kastew 84.400
Boschen 92.900
Reinkemeier 184.000

Als Bozzie me om rond 02:45 afzet heb ik eigenlijk zin om keihard te gaan zuipen maar in de prachtige stad Venlo is na 02:30 niet heel veel te beleven. Tenzij je van massale vechtpartijen houdt natuurlijk. Ik zet de TV maar aan en kijk nog even naar Poker After Dark op een of andere zender waar ze geen plastic webcamgirls voorbij laten komen. Ik besluit nog even de live-report op pokercity terug te lezen en een korte reactie op het forum te plempen alvorens te gaan dromen van die groene cheque met €27.000 euro.

Ik ben vroeg wakker en fakkel de computer maar aan om alle reacties van de zeer verbaasde backers te lezen. De vriendin zal pas rond 15:00 terug zijn met de auto dus ik ben redelijk gebonden in mijn activiteiten. Ik zou natuurlijk het huis (zoals belooft) kunnen gaan poetsen maar ik zie geen enkele reden de voorbereiding die gisteren zo prima werkte (niet poetsen) vandaag te verstoren. Een stukje rennen deed het gister ook goed dus ook dat recept gaan we herhalen. Ik ben 50 meter van huis als ik al wil stoppen. Ik stuif normaal nooit twee dagen achter elkaar en weet ook weer direct waarom. Mijn benen zijn zwaar en doen pijn maar al snel heb ik de flow redelijk te pakken. Ik ben aan het denken over hoe vaak ik eigenlijk nog Azen tegoed heb en hoe we dit varkentje vandaag eens moeten gaan wassen.

Mijn gameplan is simpel. Joekels van kaarten oprapen, hitten tot de piemol knapt en winnen. Dat kan niet mis met zo`n gelikt plan. Terwijl ik de toekomstige situaties al in mijn hoofd aan het spelen ben realiseer ik me dat ik er toch al een kilometertje of zeven op heb zitten. Dat is niet erg, wel een beetje jammer die 7K allemaal van huis weg waren waardoor ik nu ook nog minimaal 7K terug moet. Fok.

Thuis spring ik onder de douche en ga maar even wat kansloos 25NL spelen op PokerStars. Ik ben er met mijn hoofd niet bij dus dat gaat niet werken. Na vijf minuten sluit ik vier tafeltjes maar weer af om nóg een keer de live-report terug te lezen. Leuk man.

Ik dart ook nog een uurtje omdat je daar zo lekker niet bij na hoeft te denken en spring weer onder de douche. Na het rennen zweet je meestal nog een beetje na ik heb verder toch geen fuck te doen.

De vriendin is inmiddels thuis en ik moet VPC leden No.13 en Fruithof ook nog gaan halen. Iets na vieren arriveren we voor D-Day in het casino. We railen even de rebuyers van deze zondag en wachten tot het spektakel gaat beginnen. We zullen 5 handed doorspelen tot we met 9 zijn. Het is dus maar het hopen dat er snel iemand bust.

Voor het begin van de Final table heeft de € 50,- rebuy pauze en dus komen o.a. Skale, Pokerrr & JohaNED even een handje schudden. Ik zie de eerste handen niet anders dan 94o en nog een paar broers en zussen daarvan als het “All-in and Call” klinkt een tafel achter ons. Mickey Finn verliest de flip van een Duitse gast en pats boem we hebben een final table. Overigens is het wel grappig als ik maandag stom toevallig op de achterkant van “Shut up and Deal” een recensie van deze Mickey Finn zie staan.

Seat 1 Jeffrey Venrooij 45.800
Seat 2 Tobias Reinkemeier 150.400
Seat 3 Guichart 102.800
Seat 4 Boschen 144.100
Seat 5 Marnix vd Broek 59.800
Seat 6 Samir 94.000
Seat 7 Michael Kasten 73.300
Seat 8 Robert Vallen 45.700
Seat 9 Jos Ariaans 35.800

De final table verloopt eigenlijk perfect voor me. Ik kan weliswaar geen hand vinden maar alle andere shorties sterven mooi voor me langs weg. Jos Ariaans moet als eerste het veld verlaten als zijn AJ niet kunnen winnen van de 76h van Michael Kasten. €3000,- / 4 dus nu. Cool. Jeffrey Venrooij gaat aan het gas tegen de chipleader geloof ik en binnen 10 handen ben €1500,- / 4 rijker. Dit bevalt me wel. Marnix zijn AK hebben ook geen kans tegen de TQ van de chipleader en we gaan vrolijk verder met stilzitten, folden en veel geld verdienen.

Nu ben ik echt de enige shortstack en moet ik schuiven omdat ik een folding equity van 0 heb als ik nog een keer de blinds laat passeren. QTo en 34s worden niet gecalled en zo kan ik nog net met 30K gaan eten. Belangrijk is wel dat Michael Kasten een dikke pot verliest van Samir en hierdoor met 20K achterblijft. HC heeft een tafel voor de overgebleven finalisten gereserveerd en we ouwehoren wat slap over poker. Ik moet Duitse tolk spelen voor Samir en als Reinkemeier over EPT`s en WPT praat doe ik net als zo`n Final Tabletje hier ook gesneden koek is voor ondergetekende. Wat zal het verrekken.

Met 5BB`s is het makkelijk kaarten natuurlijk. Michael Kasten fold UTG maar ik vind 99 en niemand called mijn all-in. Als Kasten vervolgens zichzelf al commit door de BB te posten kan hij niet folden tegen de chipleader en hopsa, weer €750,- / 4 in de pocket. Ik ben alleen BB en meld Samir nog even dat hij geen SB te verdedigen heeft en dus met een gerust hart kan folden. Hij raised echter toch en zie één kaart, en rode Aas. Samir moet wel callen en ik vind er nog een 7 bij. Samir heeft KTo en dealer gooit een kruiwagen bricks op het board waarvan er niet een op een Koning of een tien lijkt. Mooi. Met 75K hoef ik nog maar één keer te bubbelen en ik doe echt mee voor de prijzen. Dit kan nog leuk worden.

Twee handen later maakt Samir 19K en ik zie vier rode tieten. Ik schuif en Samir gaat in de tank. Hij called uiteindelijk met A3o wat nogal dunnetjes is, natuurlijk. Samir heeft al meer zieke all-in`s gecalled, met name gisteren.

De flop is mooi laag maar na de turn heb ik nog twee outs. Ik vertrek geen spier en schud netjes iedereen de hand. Kudt aas. Als ik deze pot win heb ik bijna 160K en ben ik volledig in de race voor de 27K hoofdprijs. Nu kan ik de brush de hand schudden en € 5250,- in gaan wisselen. Kut.

Anyway, terugkijkend kan ik natuurlijk alleen maar tevreden zijn over de –EVIP Days. Twee toernooien, twee money finishes en een final table. Ik heb me op jullie kosten mogen meten met de Nederlandse subtop constateer dat het zo slecht nog niet ging voor deze 25NL setminer.

Ik ben blij dat ik de backers hun geld in meer dan drievoud terug heb kunnen geven zeker omdat het belangrijkste gedeelte van de deal niet na kon worden nagekomen.

Zelf hou ik € 1407,50 aan de –EVIP Days over en daarvan ga ik in Januari naar Vegas. Ik heb de ervaring van een “groot” toernooi achter de rug en dat is ook nooit weg.

Ik zal binnenkort wel weer een nieuw backingsprojectje gaan starten maar ik heb voorlopig nog geen idee waarvoor.