Dat het zwaar werken is in de krochten van het amateuristische pokerbestaan werd afgelopen zaterdag weer eens pijnlijk duidelijk. Omdat de vrouw des huizes niet op haar gebruikelijk plaats was en ik geen behoefte had om veel te drinken besloot ik een toernooitje te snuiten.
In de Casino’s valt niets te toernooien op zaterdag en dan ben je al snel aangewezen op goedwillende hobbyisten die in de lokale kroegen van wilde dorpen met kaarten strooien. In Venlo is zo’n scène niet echt aanwezig maar richting Nijmegen en Eindhoven kun tegenwoordig om de anderste kroeg binnenstappen om een kaartje te leggen.
Regio Nijmegen heeft onlangs zijn laatste kans gruwelijk verprutst. Toen ik met Iebus in Zeeland - of all places - aan moest schuiven voor een veredelde SnG met 17 man en een paardenkop - die nog eens een structuur had van een nat vloeitje - was de maat wat dat betreft ruimschoots vol.
Toch stuurde ik zaterdag rond zevenen met Iebus en Bozzie in de voiture de A67 op voor een tripje naar het niet bepaald als pokerwalhalla bekend staande; Gilze. In dit dorp onder rook van Tilburg organiseerde o.a. VIP Days Main Event winnaar MagicianB een € 30,- Freeze – out. Recensies in het daarvoor bestemde topic op PokerCity waren lovend en door de bocht genomen mocht de directie van de Gilze Poker Tour zelfs niet minder dan 80 deelnemers begroeten.
Normaliter is het toernooi op vrijdag en deze zaterdag had de opkomst geen goed gedaan. Precies 34 zielen hadden zich de moeite getroost om te komen kaarten. Het zweet brak me uit bij het zien van de chips. Niet dat deze van slechte kwaliteit waren maar het zijn de welbekende PKVN chips. Een trekdonkfeest was ik soms nòg zwetend van wakker wordt.
Ik doe verder wat mij te doen gebruikelijk is aan de poker tafel; ik lek chips. Links om, rechts om, het is mij om het even. Ik mis elke flop harder dan Bozzie claimt vrouw en kinderen te missen in Vegas. Ik raap niets noemenswaardig op en voor ik het weet zit ik met 20BB te push folden. GG. Als ik mijn eerste hand van de dag (AK) netjes tegen een paar koningen parkeer blijf ik met niet meer dan drie Stevie Wonders achter. Die weet ik op wonderbaarlijk wijze nog up te runnen tot tien blinden als twee zessen niet van twee weinig bevallige dames kunnen winnen. Out. Tijdstip; 22:34.
Nadat ik Namen (zie vorig tripreport) vanaf 16:30 tot 01:15 op Mandic, en in Zeeland een twee uur op Iebus zijn gebruikelijk blow-up heb moeten wachten zie ik de bui alweer hangen. Iebus heeft twee average maar dat is niet zo erg. Bozzie heeft ¾ average en dat duurt door de bocht genomen véél langer. Als ik de structuur van dit donkament bekijk voel ik hem al aankomen; 300/600, 400/800, 500/1000, 600/1200. Really? Heb ik dat. Beste € 30,- FO ooit. FML.
Na het checken van de eredivisie samenvattingen in de aangrenzende kroeg kom ik terug bij bij Bozzie die ik een snapcall hoor maken. Bozzie laat met 99 nog de absolute onderkant van zijn range zien op 9QA. Bozzie 40K. Average 15K. Conclusie; zucht. Bij Iebus zie een monsterpot ontstaan en na een call van Villian hoor ik Iebus trots “Koning hoog” uitpersen. I like his style.
Om 02:15 strompel ik de verlaten parkeerplaats in Gilze op. Bozzie is vierde geworden. Man. Man. Mán. Voor wie denkt dat het slechte runnen daar ten einde is; nee. Allereerst missen we de volgens locals ‘niet te missen’ Pizzatoko van Gilze. Hierna worden we geslowrolled door tankstations waarvan de lampen nog wel branden maar de deuren toch dicht blijven en in het enige tankstation waar we terecht kunnen lopen we een acute voedselvergiftiging op van snacks die blijkbaar vanaf elf uur s’morgen liggen te muften in die warmhouder.
Om 03:30 parkeer ik de auto voor de deur. Dit. Nooit. Meer. Toernooi was puik maar ik neem nooit meer iemand mee naar een pokertoernooi. Never. Ever. Again.
P:S: Afgelopen week geen Monday Night Bingo wegen omstandigheden en ook aankomen Maandag niet want dan bivakkeer ik in Barcelona. Ergo; u hoort nog van ons.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten