Voorstelling VPC-Crew Vegas 2010

By Peltinho:

Het aftellen is een tijdje geleden voor onszelf al begonnen: zoals inmiddels genoegzaam bekend zal de VPC komende maand een tweede trip maken naar Vegas. Waar we vorig jaar nog een sympathieke bridgetafel bijeen konden brengen, staat nu een complete wielerploeg ongeduldig in de startblokken. Aan mij de eer u de hoofdpersonen voor te stellen van de verhalen die u als eerste hier op Pokerinfo kunt gaan lezen na onze (veilige) terugkeer.

Robert “Dennis Menchov” V.

Onbetwiste kopman, organisator en inspirator van de VPC, voornamelijk omdat hij in het hooggebergte (aan de pokertafel) het best van allen gedijd. Kan zich redelijk tot goed handhaven op het vlakke (clubbin’), hoewel hij in elke ronde zijn spreekwoordelijk slechte dag(en) kent. Niet te beroerd om op de dag van de ploegentijdrit een trapje extra te doen, waar anderen het bewust wat rustig aan doen.

Vallen is natuurlijk geen onbekende van dit forum. Waar zijn, toegegeven, bij vlagen gestoorde humor hier nog voor ongekende hilariteit zorgt en zijn populariteit dus regelmatig tot ongekende hoogten stijgt, is Vallen in Venlo en op het plaatselijk voetbalforum gewoon 1 van de jongens. Piekt, zoals het hoort, in de Grote Ronde en daar moet dan ook letterlijk alles voor wijken, niet in de laatste plaats de vrouw. Niet te beroerd daartoe enige initiatieven op poten te zetten, wat ook eenvoudig gaat, omdat meneer op het werk toch geen flikker uitvoert. Ik kan het weten, ik deed bij diezelfde baas, toen ik daar nog werkte, ook al bar weinig. Die baas heeft er dan ook geen enkel bezwaar tegen dat Vallen een weekje vakantie tussendoor pakt. Daar kan de baas van Fruithof nog wat van leren, dunkt me zo…

Vallen zal, zoals het een kopman betaamt, keurig de persconferenties gaan verzorgen middels Twitter en epische verhalen hier, na afloop van de tour.

Adjudant Tommie “Robert Gesink” E.

Veelzijdig supertalent van de VPC. Mocht vorig seizoen al aan het grote werk ruiken, zal nu moeten tonen te zijner tijd de mantel van kopman te kunnen gaan dragen.

Tommie is gewend er bergop ongenadig hard in te kleppen, vaak zo hard zelfs dat hij na afloop van de etappe nauwelijks nog weet wat er gebeurd is. Enkel dat het technisch gezien wel in orde was.

Kent op het vlakke op zeker een slechte dag (of 2), of komt, zoals vorig jaar in de Spearmint Rhino – etappe pijnlijk ten val. Zal daaropvolgend altijd in een vroege ontsnapping meezitten om die verloren tijd goed te maken, zoals vorig jaar in de etappe naar de Golden Goose, waar hij een puike demarrage omzette in een fysieke en morele overwinning.

Het zal voornamelijk afwachten zijn hoe Tom zijn vorm gaat zijn, met name op het vlakke. De reden van het verschuiven van de Grote Ronde van januari naar februari is namelijk in het geheel op zijn conto te schrijven: noem het maar het veldritseizoen; Meneer moest zonodig adjudant worden van de prins van een of andere lokale bushalte tijdens de Vastelaovend van 2010.

Voor de leken: meneer is een week of 5/6 praktisch dagelijks onderweg op een feest dat zich kenmerkt door ongegeneerd alcohol tanken. En dat duurt tot de (letterlijke) vooravond van het vertrek van onze vlieger.
Wij hebben er alle vertrouwen in dat Tom op zijn jonge leeftijd weinig schade zal ondervinden van deze zware voorbereiding. Ach, en anders levert dat ongetwijfeld nog wel een goed verhaal of 2 op.

In ieder geval beter dan de verhalen van Fruithof, die de dag van ons vertrek niet veel beter te doen zal hebben dan Hieringslaaj serveren.

Jeroen “Viatcheslav Vladimirovich Ekimov” van P.

Oudgediende, nestor en wegkapitein van het spul. Blinkt nergens in uit, doet zonder mokken zijn werk binnen de groep. Bindende factor tussen de kleppers bergop enerzijds (vaak in staat een tijdlang bij te blijven in het hooggebergte om voor de laatste col af te moeten haken) en de vlakmensen en sprinters anderzijds (clubbin’ bis zum geht nicht mehr).Kiest zijn momenten voor een eenzame ontsnapping en heeft dankzij zijn tijdrijderskwaliteiten daarbij ook nog vaak succes. Betaalt daar dan wel een aanzienlijke prijs voor…

Zal geregeld als inspirator op moeten treden voor de vroeg-verzadigde jeugd, en zal in de enthousiaste pogingen daartoe met enige regelmaat letterlijk op de bek gaan. Of zich ergens in verslikken. Of respectable broke gaan.

Zal, net als zijn kopman, te herkennen zijn aan n’nhoed, die bij aankomst in Vegas zo spoedig mogelijk wordt aangeschaft. Ne kekke ‘nhoed wel te verstaan. Geen koksmuts of zo. Dan kun je beter thuisblijven.
Oh, wacht…

Dennis “Jerommeke Blijlevens” R.

Vallen heeft een zus en dat is genne knommel. Tijdens de Zomerparkfeesten van 19honderdnogwat huwelijkte Vallen zijn lieve zus via een nouveauislamitische koehandel voor 3 sigaretten en een half glas bier aan mij uit. De rest is geschiedenis.

De dame in kwestie rende gillend weg en is nu gelukkig getrouwd met Dennis. Dennis is net zo breed als ik. Hij in de schouders. Volgens de Sharia zal ik best nog mijn aanspraken ten gelde kunnen maken, maar we gaan niet naar Bangladesh, Iran of Indonesië. We gaan naar Vegas, baby. Dus we gaan maar geen ouwe koeien uit de sloot halen, dunkt me. Per slot van rekening zijn we (en zij dus ook) allemaal zeker 10 jaar ouder.

Goed. Dennis, zo heb ik me laten vertellen (op Tom en Vallen na heeft niemand in de groep hem al eens ontmoet) schijnt af te stappen zodra het bergop gaat. Daarentegen schijnt zijn explosiviteit op het vlakke ongeëvenaard te zijn. Zal dus volgens de prognoses regelmatig richting eindstreep gaan, enkel nog in het gezelschap van ondergetekende.

Dennis is in het dagelijkse leven overigens hypotheekadviseur. Maakt hem waarschijnlijk welvarend genoeg om te gaan blackjacken in menig pleasure pit.
Had Fruithof eerder van dit heerschap vernomen, had hij bij het bedingen van de hypotheek voor zijn restaurant ongetwijfeld wat kunnen ritselen. Een weekje zonder inkomsten had per slot van rekening en bij uitzondering best in de akte opgenomen kunnen worden.

Peter “Greame Brown” L.

Oude bekende. Staat op dit forum ook bekend als Bozzie. En op “ons” forum ook als Bizzie, Brozzie, Brizzie, Biggie en Vriend van Moon. Is roemrucht om zijn gooi-, smijt- en broddelwerk. Daardoor erg geliefd bij zijn collega’s en constant onderwerp van hun spot. Presteerde het om de vorige Vegas-trip op allerlei wijzen te saboteren. Zou een regelrecht drama zijn in “Wie is de Mol” als mol. Zou als niet-mol de mol letterlijk en figuurlijk overschaduwen.

Is naar mijn beste weten al weer schuld aan het zeker 100 € duurder uitvallen van de reis, omdat hij pas na 3 maanden aan Moon durfde te vragen of hij nog één (“dit is echt de laatste keer, schat”) mee mocht met de jongens. Daar staat tegenover dat hij het durfde te vragen. Een Fruithof bijvoorbeeld, heeft niet eens een vriendin.

Verder maar niet teveel woorden aan vuil maken: in de verslagen van vorig jaar kunt u het bijna mislukken van onze reis teruglezen en over enkele weken zult u ook nog meer dan voldoende uiterst unieke stukjes broddelwerk kunnen bewonderen.

Luckboxte zich overigens vorig jaar in de Binions naar marginale winsten die, als er zoiets als gerechtigheid bestaat, ervoor gaan zorgen dat Bozzie unrespectable broke gaat in de aankomsthal van McCarren op dag 0.

Staat bovenaan mijn persoonlijke lijstje van reisgenoten voor Vegas 2011. Dat dan weer wel. Zonder hem zal het nooit hetzelfde zijn.

Ruud “Arnaud Coyot” G.

Juist. Die. Nooit van gehoord. Ruud hoeft ginne ‘nhoed op want staat ook bekend als “Roeie” en is van zichzelf een opvallende verschijning. Paradoxaal genoeg zou hij zomaar in geen enkele samenvatting van deze trip terug te vinden kunnen zijn; stilzwijgende waterdrager, belangrijk bij de dagelijkse ravitaillering waarin hij ineens een doorslaggevende stem kan gaan hebben. Zal uiterst netjes elke dag in de buik van het peloton de etappe uitrijden, wellicht af en toe een ontsnapping wagend….Als de kopmannen het goed vinden, natuurlijk…Kan zonder probleem in elke ploeg mee. En dat, beste Fruithof, is nog altijd beter dan zonder ploeg zitten.

Rijdt bergop op hetzelfde kleine verzet als ondergetekende: Roeie en ik zijn de meest succesvolle alsmede meest hardnekkige microstake-spelers van Venlo en omstreken. Al jaren.

Wordt geacht op het vlakke een tandje bij te schakelen. Maar Roeie kennende, en eerlijk is eerlijk dat is niet zo heel goed, gaat hem dat wel lukken…

Rens “Wim van Sevenant” F.

Rens komt altijd als laatste binnen. Of het nu bij een wedstrijd van VVV is, bij een avondje stappen of, naar alle waarschijnlijkheid, vroeger op school. Is gewoon wat traag. Komt waarschijnlijk van de redelijke doses hallucinogenen die hij dagelijks schijnt te consumeren.

Rens is een soortement collega van Fruithof, in die zin dat hij ook in de horeca werkt. In die hoedanigheid, al biertjes serverend aan Vallen en mijzelf, raakte Rens in vervoering door de verhalen die de twee vrienden over de vorige Vegastrip produceerden. Spontaan besloot Rens diezelfde week nog “na te boeken”. Zelfde vlieger, zelfde hotel. Een weekje vrij. En zo zal zelfs Trage Rens eerder in Vegas een kaartje leggen, -terwijl ik dit typ vraag ik me plots af of hij überhaupt de handrankings van het edele pokerspel kent-, dan zijn horecacollega Fruithof.

Tijdens de vlakke etappes is het zaak voor Rens, in Venlo met zijn 3 meter 12 ook wel bekend als “Blanco Kanu”, in het peloton te blijven. Hij zal een lichtgevende ‘nhoed op zijn hoofd krijgen, daarmee als baken dienend voor de achterblijvers.

Onze enige zorg met Rens wordt hem op tijd in de vlieger naar huis te krijgen.

Marco “Kenny van Hummel” van K.

Met zijn schattige krölkes, guitige blik en zijn flegmatieke bewegingen is ThaMvk, of Damvic, de self-proclaimed mooie jongen en de personificatie van Coolness en Indierock-hipness. Is, ondanks de niet onaanzienlijke aandacht die hij van menig Venloos schone mag ontvangen, zelden of nooit gesignaleerd in “het” gezelschap van een vrouw. Geen probleem, zolang er maar geen dagtripjes naar San Francisco voorgesteld gaan worden.

Gaat als enige van de groep mee uitsluitend om te Clubbin’. Terecht overigens: zoals Damvic ze regelmatig met hartenjagen gereten krijgt van ondergetekende en Fruithof, die overigens wel kan kaarten maar niet naar Vegas gaat, is schrijnend.
Wil zo af en toe nog wel eens een poging wagen met 84o een van de kopmannen te outplayen. En daarin te slagen, dat wel. Neemt niet weg dat, zodra er een vluchtheuvel in de weg zit, we helemaal niets aan Damvic gaan hebben.
Daar tegenover staat dat hij prima gezelschap is bij het clubbin’. Hoewel ook daar het tempo met regelmaat van de klok te wensen overlaat heeft Damvic wel een lange adem, daarmee outsider voor een etappewinst. Zal met zijn scherpe geest en giftige tong samen met Vallen in de tussensprints uit gaan vechten wie de trui voor beste Bozzie-basher mag dragen.

Is overigens zn’nhoed kwijt. En terecht. N’nhoed koop je in Vegas.

Tim “VDB” VDH

De vergelijking met Frank Vandenbroucke is natuurlijk overdrachtelijk: VDH is, fysiek tenminste, helemaal niet dood. Niet echt.

Als wij het binnen onze gemeenschap hebben over AIVD en zijn overlijden is dat op sociaal vlak: VVD had namelijk, toen wij hem leerden kennen, een snoeilekkere vriendin. Wij zijn nóg jaloers, zogezegd.

Aangezien je tegenwoordig overal subsidie voor kunt krijgen hebben wij VWA ook na deze jammerlijke scheiding gehandhaafd als “deel van de groep”. En ach, eerlijk is eerlijk, je kunt slechtere hoopjes ellende treffen. Maar we zouden liegen als we zeiden Teuntje niet te missen.

OVT had echter, elk voordeel heb zijn nadeel, plotsklaps tijd en geld over om het grote avontuur aan te gaan en greep die kans met beide handen aan.

RAF is een typische klassieker-renner: komt in de heuvels prima mee, kan daar zelfs de winst pakken, maar komt tekort voor het hooggebergte. Kent weinig problemen op het vlakke, maar neemt graag een baaldag.

Er bestaat overigens een gerede kans dat VBD dat hele Amerika niet inkomt: de enige bovenkleding die meneer heeft is een rood T-shirt met daarop de witte letters CCCP. In ieder geval kan hij dan zeggen dat hij het geprobeerd heeft….Hij wel.

Kortom, een aardige Bende van Venlo. Een heerlijk gemêleerd gezelschap dat garant staat voor de nodige pennenvruchten na afloop van de reis.