Verslag Dutch Open

Mooi, die blik in de ogen van de mensen die je allemaal vragen hoe je dat nu gedaan hebt. Grote ogen die hopen op een antwoord in de trant van: links achter in de Kruidvat, in het vak net onder de tandpasta ligt een groene pil, innemen met twee glazen water, s’morgens 15 kilo lichter. Als je laat weten dat je minimaal vier dagen in de week getraind hebt als een atleet in een olympisch jaar veranderen die hoopvolle grote ogen weer in treurige kraaltjes.

Enfin, ik ben dus een 15 kilo afgevallen inzake de weightbet en derhalve had ik afgelopen vrijdag vrij. In Rotterdam stond het Dutch Open op de rol en ik keek er al een behoorlijk tijdje naar uit. Om negen uur stapte ik uit bed om een heerlijk rondje Hei te gaan rennen. De blessure aan mijn voet is voor mijn gevoel nog zeker niet over maar ik kan tegenwoordig zonder noemenswaardige pijnen het rondje van plusminus 5K voltooien. Er hangt nog een dauw over de Venlose Heide en een herder loopt te klooien met een riefel schapen terwijl het zonnetje zich een weg baant door de bomen. Dit belooft een alleraardigst dagje te worden.

Rotterdam. 174 kilometer sturen maar dan heb je ook niks. Ik ben maar twee keer in het centrum van Rotterdam geweest en beiden keren ben ik er niet zonder kleerscheuren vanaf gekomen. De eerste keer dat ik in het centrum van Rotterdam was heb ik dingen gezien waar ik tot op de dag van vandaag moeiteloos een boek over zou kunnen schrijven. Met een vriend die Feyenoord aanhangt leek het wel een mooi plan om de potentiële kampioenschapwedstrijd van Feyenoord in Rotterdam zelf te volgen. Dat hebben we geweten. Ik moet er ook weer direct aan denken als op het plein voor de Pathe bioscoop op zoek ben naar een Spicy Italian.

Op de hoek zit Grieks restaurant Dionisos en daar zag ik een tien jaar geleden een oud vrouwtje aan tafel zitten die onder de tomatensoep zat. Dit alles omdat een of andere eencellig meende een stoeprand (echt, een rand, geen tegel) door de raam te moeten keilen. Na uren in een oorlogsgebied van links naar rechts te zijn gejaagd door ME’ers weten we onder vriendelijk begeleidende knuppelslagen van deze heerschappen de laatst vertrekenden trein in te sprinten.

Als ik me een jaartje of wat later met een andere vriend midden op de Coolsingel vakkundig tussen hooligans van FC Twente en PSV weet te positioneren is het uiteraard weer bal. Naar links is geen optie want daar worden we voor kutboer’n (lol) uitgemaakt en recht lijken ze ons gezelschap ook weinig op prijs te stellen omdat ze daar denken dat we Enscheders zijn. Als de Hooligans van PSV de veldslag lijken te verliezen kunnen we weinig anders dan achter dit gezelschap aanrennen omdat de losgeslagen bende Twente supporters niet de indruk wekt op een goed gesprek uit te zijn. Terwijl ik de Coolsingel afsprint meent een ME poppetje dat het wel een puik idee zou kunnen zijn om mij zo hard mogelijk in de nuts te trappen. Gelukkig weet ik dit met soepele beweging te voorkomen maar de beste man raakt wel volle bak de sleutelbos in mijn rechterbroekzak, iets wat ik een jaar later nog altijd kan zien. De rest van de middag zit ik in een het Erasmus ziekenhuis te wachten op mijn maat die in al de festiviteiten zijn pols lijkt het hebben gebroken.

Al met al kunnen ze mij dus beter niet vragen om een stuk te schijven voor de Rotterdamse VVV gids en als ik na een rondje centrum ook nog eens geen Subway weet te lokaliseren ben ik er weer klaar mee en duik ik snel het Holland Casino in.

Aan de bar raak ik in gesprek met een ex medewerker van de Baja Beach Club die voor zichzelf is begonnen. De man weet net zoveel van poker als ik van het sexleven van de Macaca Munzula. Het stelt me dus tevreden dat er vandaag dus ook nog totale pokernitwits de weg naar HC Rotterdam hebben gevonden want als ik om zo om me heen kijk zie ik niet veel figuren waar ik een edge op heb.

Van de laatste tien toernooien is het me acht keer gelukt om seat 1 of seat 10 te loten. Ook nu weer. Nice. Lekker anderhalve werkdag tegen de dealer opfietsen en maar tegen zes man kaarten want de rest zie je toch niet. Ik ken verder niemand aan tafel 18 en dat is helemaal geen slecht teken. Alle toppers zoeken hun tafel en weten tafel 18 te ontwijken. Alleen Paul Berende is zo flauw om op de valreep direct links van me te gaan zitten. Ik ga prima van start want in de eerste hand van de dag weet ik al een mooi potje te verzamelen met negens en met 95s (die ik kundig limpte uit mp) weet ik goedkoop een flush te ritselen op river. Het hielp wel dat villain een aanval deed op het wereldrecord een set Koningen slowplayen, dat wel.

Zo nu en dan gebeuren er dingen aan een pokertafel die je niet ziet aankomen. Zo springt een man bijkans uit zijn vel nadat de dealer hem vraagt geen gebruik te maken van zijn mobiele telefoon aan tafel. Met vuurspuwende bloeddoorlopen ogen heeft het er alle schijn van de we een dealerwissel krijgen omdat de onze zijn hoofd eraf gerukt gaat worden. De man is ziedend. Niemand snapt eigenlijk waarom en Paul kan met moeite voorkomen dat zijn snel geserveerde koffie niet via de neusgaten een weg naar buiten zoekt. Epic.

De zon begint alleen maar harder te schijnen als Paul broddelwerk levert en niet weg weet te komen van een schrale boer hoge flush. Toegegeven, ik denk dat Paul deze hand zou turbomucken tegen iedereen behalve het heerschap dat hier de nootjes weet te overleggen. De man is nogal slecht en dat is leuk want nu heeft hij zo goed als alle muntjes van Paul en in gedachte heb ik die chips al bij mijn stapeltje toegevoegd.

Hel en de verdoemenis. Alles slaat om met een simpel tikje op mijn schouder. Of ik even mee wil komen en verder wil spelen met Tommy “Gotfatti” Jansen, Lex “RaSZi” Veldhuis, Peter Althuis, Jasper “Aasisdebaas” Wetemans en Kenny links van me? Wel ja. GG, toernooidirecteur. Lullekop.

Geen beter begin aan nieuwe tafel dan binnenkomen met een raise. Gotfatti 3 bet natuurlijk sofort en ik besluit maar eens in de kaarten te kijken. A7 is zo slecht niet maar om 500BB diep uit positie te gaan rommelen tegen deze mannen is volgens mij zelfs wettelijk verboden, dus mucken we maar.

Ik lek wat chips en kan eigelijk niet echt een vuist maken aan deze tafel tot ik de eerste echte hand van de dag mag begroeten. Ik open KK een en mag uiteraard een 3 bet van Raszi begroeten maar daar stopt het feest nog niet. Wandelend cherryvat Giele “Kuttebuis” Reitz shoved vrolijk All-in. Keurig. Ik besluit dit sieraad voor het Nederlandse poker maar geen kans op recidive te bieden en de dealer weet netjes de drie Azen in het deck te laten zodat mijn koninklijke mannetjes van AK kunnen winnen.

Net voor de dinnerbreak gaan Althuis en Raszi busto maar worden vervangen door Rubenrtv en een ander jong gastje. Dit gastje hoeft zich op zekers nog niet te scheren maar bespreekt 50/100 HU handen met Ruben op een manier die me doet vermoeden dat ze het over kwantumfysische stellingen hebben ipv het spel dat ik toch als poker wens te omschrijven.

Ik wil de brush zoenen als deze held de tafel opbreekt en me verplaatst naar een nieuwe tafel. Al mag ik dan wel o.a. Rolf Slotboom, Papperuk, Rob Streken & Frank Koomen begroeten. We zijn nu in een fase in het toernooi waar ik de basis voor dag twee wil gaan leggen maar ik ben me een twee uurtjes kaartdood dat de honden er geen brood van lusten en ipv van omhoog gaan we omlaag. Mijn 18K muntjes zakken langzaam maar zeer zeker af richting de 14K zonder dat nu ergens in een noemenswaardige hand verwikkelt raak. Als Koomen opent voor 910 driebet ik hem klein naar 2080 op de button. Koomen donkt de koning hoge flop met drie ruiten echter uit voor 3.6k. Fok. Of dit nu een goede flop is weet ik eigelijk niet want ik had nog niet in de kaartjes gekeken. Ik vond de spot te mooi en wilde dat niet laten bederven door de aanblik van een J3o. One time dealer. Gewoon A2 diamonds en we hebben het nergens meer over. Q9 en 0 diamanten is het verdict. Ik speel nog 12K. Koomen zou 9K moeten callen voor een 30K pot. Yuk. Fold.

Ik wordt opnieuw gereseat maar nu naar het andere gedeelte van het casino. Opzich ben ik er niet geheel ontevreden over want ik vond het werkelijk verschrikkelijk warm in die bijzaal. De nieuwe pokerpit in HC Rotterdam is erg mooi. Lekkere stoeltjes. Mooie tafels. Het heeft wat weg van het nieuwe cashgame gedeelte in de Binions, wat ik zo’n beetje de ruigste pokerplek in Vegas vind.

Aan tafel zie ik Dominic Kuliki, Ron Hofman, Gable & Schenkman. Blinds zijn 400/800 en ik speel 12K als Gable shoved in de Cutoff en ik een AQc vind ik de SB. Die gaan er natuurlijk in en kunnen winnen van de T3 van Gable waardoor ik naar 28K stijg. We gaan naar de break en daarna spelen we het laatste level van dag 1. De laatste hand voor de pauze raised Kuliki naar 2K. Ja. Dag. Dat grapje kennen we natuurlijk. Laatst hand van de break wil niemand eruit enzo. Ik zie 72o wat me een prima symbolische hand vind voor deze situatie. Any two zijn goed hier en shove dus netjes. Kuliki fold en ik show de 72 natuurlijk.

Met 31K begin ik aan het laatste level van de dag. Blinds zijn inmiddels 700/1400. Ik open UTG naar 3.2 met AK als in MP iemand schuift voor 19K totaal. Ik ben niet blij maar ik besluit na even tanken toch te callen. Het zijn gewoon te weinig blinds en ik wil hier ansich wel gambelen voor een stack. Villain heeft natuurlijk gewoon Azen en op de 223 flop zie ik het niet meer echt zitten. Turn 5. River 4. VGG, dealer.

Dan komt er weer zo’n zucht hand. Ik speelt 18BB en zie 77. Ik heb hier laatst een topic gemaakt stackgrotes in MTT’s en iedereen was het er wel over eens dat er met deze stack lockdown poker gespeelt moet worden. Maar zeg nou zelf. Zo’n 77 is toch gewoon mooi. Zeker als je een uur geen hand hebt gezien. Ik open dus toch voor 3.3k. Eigenwijze. Button called en Kuliki shoved 40K. Juist. Ik fold en button called. Beiden spelen AK. GG, Vallen.

Met nog een half uur op de klok valt het doek. Shenkman opent voor 4K en krijgt een call van zijn linker buurman. Ik zit in de BB met 9Jh. Hmmm. Shenkman is mosterchipleader en opent veel. Die call zie ik vaak als een middel pocket. Er ligt 12K in het midden. Ik speel 22K. Ik besluit er maar voor te gaan. Dood. Gladiolen. Ik zie het wel. Ik verwacht dat Schenkman fold en ik een flipje of 60/40 uit mag gaan zweten met de caller die zal moeten callen. Mocht ik gecalled worden en winnen speel ik 60K. Mocht er gelijk een wonder gefold worden het ook puur goud. Verlies ik,ga ik naar huis.

Schekman gaat echter all-in en dat zie ik natuurlijk niet graag. Ik mag het opnemen tegen AK. Ik bink een 9 op de tweede kaart maar de derde bevat helaas een Aas. Geen onetimer en ik kan om 02:00 mijn biezen pakken. Gegokt en verloren.

Naar huis kan ik natuurlijk nog want de betaalautomaat kan natuurlijk mijn briefje niet lezen. De bedenkers van die biljetslikkers moeten ze fusilleren, reanimeren en opnieuw fusilleren. Ik ben bijna meer op tilt van dit boutapparaat dan van die “flip”. Als ik mijn leven 25 keer een briefje in zo’n pokkenapparaat heb proberen te frotten is het denk ik 24 keer misgegaan, en dat is uiterst conservatief geschat. Als ik dan eindelijk een biljet bij elkaar heb gefantaseerd dat wel door die pongel verorberd wordt sta ik gewoon nog even snoeihard in de file. Like WTF. Het is 02:20 en ik sta gewoon in de file. Schei eens heel snel uit.

Onderweg naar huis beginnen de liters Red Bull zich behoorlijk irritant te gedragen. Ik heb buikpijnen waarbij ik het gevoel heb te moeten bevallen van een kleine olifant. Iets na vieren parkeer ik de auto weer voor de deur en zit deze puike dag erop. Helaas geen succes deze reis. Volgende keer beter. Donderdag speell ik de €110,- FO nog voor de weightbet en de week later gaan we episch onetimen in Amsterdam.

U hoort nog van ons.